w poszukiwaniu inteligencji

szybkim tchnieniem natchnienie z fb

Jak bardzo poirytowani muszą być mieszkańcy najbliższej nam planety z inteligentnymi formami życia?
Wyobraźcie sobie, że jakiś czas temu (bagatela kilkadziesiąt milionów lat wstecz) wpadli do nas przypadkiem i zastali post apokaliptyczny obraz, wszędzie walające się szczątki dinozaurów, smród, siara i takie tam.
- Hej Gorzag, chyba przybyliśmy za późno - powiedział jeden, poklepał kompana po ramieniu, wsiedli w swoją mała, pierwszą, prymitywną, kosztującą pierdyliard kosmodolców rakietę, którą i tak było im wstyd wysłać w szeroki kosmos i wrócili do domu. Podróż trwała długo, dzieci zdążyły im już podrosnąć i nie poznały ojców. Musieli odbudowywać więzi rodzinne, a dodatkowo, okazało się, że żona Gorzaga puściła się pod jego nieobecność z dwugłowym idiotą z sąsiedniego archipelagu wysp na Morzu Metanowym.
Posiedzieli spokojnie przez miesiąc, po czym nadeszło wezwanie na kolejny lot.
-Hej chłopaki, lecicie znów na Ziemię, od ostatniego pobytu sporo się tam podziało. Z tego truchła coście ostatnio widzieli, wylazły bakterie, wyewoluowały i są mega inteligentne, wysłały nam zakodowaną wiadomość, że można wpaść na kawę.
A zatem Gorzag i ten drugi (nazwijmy go Slemch, żeby też imiennie zaistniał w historii), wpakowali tłuste zady w ciasne już kombinezony, pożegnali żony, wsiedli w odrestaurowaną, ale nadal przynoszącą wstyd planecie furę i ustawili kurs na naszą cudną niebieską kosmiczną kuleczkę.
Z hibernacji obudził ich szwankujący system. Wysiedli pełni nadziei na spotkanie, w końcu, innych inteligentnych form życia.
A mieli nadzieję, podobnie jak my mamy ją w tej chwili, że ludzie pożyją nieco dłużej. A tu chuj. Znów rozpierducha. Kamień na kamieniu nie został, okazało się, że ludzie rozpieprzyli się wzajemnie, zanim kosmici zdążyli ich odwiedzić.
Pierwszy na powierzchnię opustoszałej Ziemi wszedł Slemch.
-Nosz kurwa... - zaklął pod nosem.
- Co jest?
- Hej Gorzag, chyba znów przybyliśmy za późno...